Vrouwen en natuurbescherming

Op een zondagmiddag terwijl het pijpenstelen regent ontmoet ik Anne. Ze is de projectleider van het Kameroenese deel van het door WWF Nederland gesponsorde bushmeat project. Anne is een gemotiveerde vrouw met een groot hart en een hele lieve glimlach. Ik ben blij om eens een andere vrouw tegen te komen tijdens mijn werkzaamheden in het buitenland! Ze 'gebruikt' mij om bepaalde boodschappen over te brengen bij onze partners waar we bijeenkomsten mee hebben; het lijkt er op dat een westerse vrouw jammer genoeg serieuzer wordt genomen dan een Afrikaanse vrouw. Of is dat omdat ik uit het kantoor kom wat het geld geeft voor het project?

Het regionale WWF kantoor hier in Kameroen heeft een sterke Nigeriaanse vrouw aan de leiding, en ik kijk vol bewondering toe hoe zij de vergadering van het management team leidt - krachtig, maar met een constante lach, en mensen constant uitnodigend om haar van repliek te bedienen. Maar de rest van de managers blijven akelig stil. Ik vraag me af of er sprake is van een cultureel verschil in leiding geven, een ongenoegen van de voornamelijk mannelijke mangers over de kracht waarmee ze zich uitdrukt, of dat er andere dingen aan de gang zijn waardoor men niet met haar in discussie wilt. Het schrikt mij niet af; integendeel, ik ga graag met haar in discussie. Als iemand zo vriendelijk maar krachtig is betekent dat voor mij dat er ruimte is voor een goede uitwisseling van ideeen en je je mening niet onder stoelen of banken hoeft te verstoppen. Uiteraard is zij uiteindelijk degene die de finale beslissing maakt en dat is iets wat ze duidelijk laat merken, maar in mijn ogen vertoont ze voldoende zachtheid om haar tegen te spreken.

Terwijl ik met deze blog bezig ben, is er een bijeenkomst aan de gang hier in WWF voor vrouwen in natuurbescherming. Ze wisselen informatie uit over de projecten die ze doen en geven elkaar tips over hoe om te gaan met de wat lastigere situaties, onder andere niet altijd serieus genomen worden door de heren waar ze mee samen werken. Iets waar ik zelf helaas ook nog wel eens tegen aan loop.

Mooi dat WWF buiten het belangrijke natuurbeschermingswerk ook het onderwerp emancipatie zo hoog op de agenda heeft staan! De positie van de vrouw, en de andere manier van werken van vrouwen, is iets wat vooral in ontwikkelingslanden nog heel wat aandacht mag krijgen wat mij betreft!