Bushmeat

Bushmeat is vlees van wilde dieren. Het is een belangrijke eiwittenbron voor mensen in vele landen in Afrika. Waar wij in het noorden al jaren genieten van ons kippenboutje, biefstukje of varkenslapje, is bushmeat hier een product wat ten eerste makkelijk en goedkoop te verkrijgen is; je loopt het bos in, zet wat strikken en de dag erop heb je je voedsel. Op de tweede plaats is het een belangrijk cultureel product; men gelooft vaak dat je door het eten van bushmeat zelf bepaalde krachten krijgt die het wilde dier eerst bezat. Zo zouden vrouwen va het eten van nijlpaarden vruchtbaarder worden, en mannen door het eten van mensapen vlees meer potent en krachtiger worden. Ten derde gelooft men vaak dat bushmeat gezonder is dan het vlees van gedomesticeerde dieren; de wilde dieren hebben een varieteit aan planten en kruiden gegeten en bevatten minder vet, en het eten van vlees van wilde dieren zou dus zorgen dat je gezonder blijft.

WWF heeft de instelling dat het eten van vlees van bijvoorbeeld herten of knaagdieren, door lokale mensen ver van de stad maar dicht bij het bos, niet zo zeer aan banden gelegd hoeft te worden. Het is een belangrijke eiwittenbron voor arme mensen in rurale gebieden en het is een belangrijke inkomstenbron voor lokale gemeenschappen die in bosrijke gebieden leven. Waar we wel proberen iets aan te doen is de grote vraag naar vlees van bedreigde, beschermde dieren in de stad. Helaas is het zo dat mensen met geld en macht tegenwoordig opdracht geven aan jagers om specifieke dieren te bejagen, bijvoorbeeld gorilla's omdat ze geloven in de medicinale krachten van dat vlees. De jagers wordt ammunitie en geld gegeven om in gebieden ver van de stad op deze bedreigde dieren te jagen. Het is een florisante illegale handel, waar volgens sommigen nog een grotere winst-marge aan vast zit dan aan bijvoorbeeld de handel in cocaine. Het bushmeat project is speciaal in het leven geroepen om deze vraag van 'white collared poachers' in de stad aan banden te leggen.

Hier in Kameroen werken we samen met het ministerie van Water en Bossen om bushmeat markten 'schoon te vegen'. We beginnen met het voorlichten van de handelaren op de markt om hen duidelijk de wet uit te leggen, en hun op het hart te drukken dat het doden, verhandelen en consumeren van bedreigde dieren strafbaar is. Als ze willen handelen in bushmeat moeten ze bovendien een speciale vergunning aanvragen. Daarna werken we samen met de politie op plekken waar de bushmeat verhandeld wordt. We nemen het vlees van beschermde diersoorten in beslag en de politie arresteert de grote handelaren. Als zo'n operatie heeft plaats gevonden, geven we er veel publiciteit aan, zodat iedereen zich er van bewust wordt dat er een groot risico zit aan het verhandelen en consumeren van vlees van bedreigde soorten. Als we dit niet zouden doen, zou deze handel steeds groter worden en ondanks al onze moeite om beschermde gebieden in tact te houden, zouden dan alle bedreigde dieren binnen no-time weggejaagd worden en uiteindelijk uitsterven door de vraag naar het vlees in de steden.

Een grote uitdaging blijft het veroordelen van handelaren die duidelijk betrokken waren bij deze illegale handel. Er gaat veel geld om in deze illegale business, en mensen worden soms niet veroordeeld omdat de rechters niet op de hoogte zijn van de wetgeving omtrent bedreigde dieren. Dus een tweede aanpak in het project is om de rechterlijke macht, de politie en de douane te trainen in het toepassen van de wet.
Bijkomend probleem is de grootschalige corruptie. Rechters worden omgekocht, of de criminelen worden vrij gekocht terwijl ze in voorarrest zitten. Dat schiet natuurlijk niet op; er moet een duidelijk risico van een geldboete of gevangenisstraf zitten aan het uitvoeren van deze illegale handel, anders gaan de handelaren na hun arrestatie en vrijkoping lachend weer verder.
Een derde aanpak is daarom dat we samen werken met een hele kleine organisatie die zich ten doel heeft gesteld corruptie in deze handel te bestrijden; LAGA, oftewel the Last Great Ape Organisation. Zie http://www.laga-enforcement.org/. Meer hierover in een later blog.